کارهایی که علی(ع) می توانست و نکرد
آیا به هر وسیلهای جایز است به هدف رسید؟ یا هدف مقدس، وسیله اش نیز باید مقدس باشد...
صدای شیعه: اختلافی است میان صاحب نظران، و ارباب فکر و اندیشه:
آیا به هر وسیلهای جایز است به هدف رسید؟ یا هدف مقدس، وسیله اش نیز باید مقدس باشد؟ آیا قداست هدف، موجب قداست وسیله می شود، هر چند گناه باشد یا نه؟
وقتی که گناه برای هدف مقدس، وسیله قرار گرفت، گناه نخواهد بود و گناه وقتی است که منظور اصلی باشد؟!
چپگرایان و کمونیسم مسلکان، راه نخست را اختیار کرده و رسیدن به هدف را به هر وسیلهای روا میشمارند، هر چند خود آن وسیله، در مسلک کمونیسم ناروا باشد.
در جنگ جهانی دوم، کمونیسم، فاشیسم - دشمن خود- را تقویت کرد. سپس، با سرمایهداری متحد گردید، در حالی که تقویت فاشیسم و تقویت سرمایه داری، در مسلک کمونیسم، گناه است و بزرگ ترین گناه. ترورهای انقلابی، اعدام های انقلابی، خراب کاریهای انقلابی، گروگان گیری بیگناهان و کشتن آنها از این نظریه ریشه می گیرد.
ولی، روش علی عليه السلام چنین نبود راه علی عليه السلام راه دوم است. حضرت در تمام عمر، به هیچ وجه سراغ وسیله گناه نرفت. و از آن بهره برداری نکرد، درحالی که می توانست.
انسانیت ، توانستن و نکردن است، عدل خودداری از گناه است ؛ به هر شکل که باشد. نزد علی علیه السلام راه حق باید حق باشد، از راه باطل به سوی حق رفتن غلط است و نادرست. از حضرتش نقل است:
أَتَأمُرُونِّى أَنْ أَطْلُبَ النَّصْرَ بِالْجَوْرِ فِيمَنْ وُلِّيتُ عَلَيْهِ وَ اللَّهِ لا أَطُورُ بِهِ ما سَمَرَ سَمِيرٌ، وَ ما أَمّ نَجْمٌ فِى السَّماءِ نَجْماً...
به من میگویید: پیروزی را به وسیله ظلم و جور به دست آور. به خدا سوگندچنین نخواهد شد ... .